بهترین دوست، خداست. او آنقدر خوب است که اگر یک گل به او تقدیم کنید، دسته گلی تقدیم تان می کند و خوب تر از آنست که اگر دسته گلی به آب دادیم، دسته گل هایش را پس بگیرد. اگر پیام خدا را خوب دریافت نکردید، به «فرستنده ها» دست نزنید، «گیرنده ها» را تنظیم کنید. خدا بی گناه است در پرونده نگاه تان تجدید نظر کنید. خداوند، گوش ها و چشم ها را در سر قرار داده است تا تنها سخنان و صحنه های بالا و والا را جستجو کنیم. این همه خود را تحقیر نکنید، خداوند پس از ساختن شما به خود تبریک گفت. وقتی احساس غربت می کنید یادتان باشد که خدا همین نزدیکی است. یادمان باشد که خدا هیچ وقت ما را از یاد نبرده است. کسی که با خدا حرف نمی زند، صحبت کردن نمی داند. آنکه خدا را باور نکرده است، خود را انکار کرده است....

اگر عمر دوباره داشتم، می کوشیدم اشتباهات بیشتری مرتکب شوم. همه چیز را آسان می گرفتم. از آنچه در عمر اولم بودم ابله تر می شدم. فقط شماری اندک از رویدادهای جهان را جدی می گرفتم. اهمیت کمتری به بهداشت می دادم. به مسافرت بیشتر می رفتم. از کوه های بیشتری بالا می رفتم و در رودخانه های بیشتری شنا می کردم. مشکلات واقعی بیشتری می داشتم و مشکلات واهی کمتری. آخر، ببینید، من از آن آدم هایی بوده ام که بسیار محتاطانه و خیلی عاقلانه زندگی کرده ام، ساعت به ساعت، روز به روز. اوه، البته من هم لحظات سرخوشی داشته ام. اما اگر عمر دوباره داشتم از این لحظات خوشی بیشتر می داشتم. اگر عمر دوباره داشتم، سبک تر سفر می کردم...

حقیقت دارد
 تو را دوست دارم
 در این باران
 می خواستم تو
 در انتهای خیابان نشسته
باشی
 من عبور کنم
 سلام کنم
لبخند تو را در باران
 می خواستم
 می خواهم
 تمام لغاتی را که می دانم برای تو
 به دریا بریزم
دوباره متولد شوم
 دنیا را ببینم
رنگ کاج را ندانم
نامم را فراموش کنم
دوباره در اینه نگاه کنم
ندانم پیراهن دارم
کلمات دیروز را
 امروز نگویم
خانه را برای تو آماتده کنم
برای تو یک چمدان بخرم
 تو معنی سفر را از من بپرسی
لغات تازه را از دریا صید کنم
لغات را شستشو دهم
 آنقدر بمیرم
 تا زنده شوم

گلی از شاخه اگر می چینیم
برگ برگش نکنیم
و به بادش ندهیم
لا اقل لای کتاب دلمان بگذاریم
و شبی چند از آن را
هی بخواهیم و ببوییم و معطر بشویم
شاید از باغچه کوچک اندیشه مان گل رویدگلی از شاخه اگر می چینیم
برگ برگش نکنیم
و به بادش ندهیم
لا اقل لای کتاب دلمان بگذاریم
و شبی چند از آن را
هی بخواهیم و ببوییم و معطر بشویم
شاید از باغچه کوچک اندیشه مان گل روید

اول اینکه از همه اونایی که خیلی وقت منتظرشون گذاشتم عذر میخوام.. دوم اینکه امیدوارم همه ،همه همه سال خوبی  داشته باشن چه ایرانی ،چه غیر ایرانی و به هر حال هر چی آرزوی خوب مال شما...

انسانی که به خود اعتماد می کند، زیبایی آن را در خواهد یافت.  درمی یابد که هر قدر بیشتر به خود اعتماد کند،   بیشتر می شکفد. هر قدر بیشتر در حالت «بگذار بگذرد» و آرامش باشد، با ثبات تر و آرام تر، و بیش از پیش ، مهربان ، خونسرد و متین خواهد بود. همچنین یادت باشه; دنیا، مشکل تو نیست ، مشکل تو ناآگاهی است.  از ناآگاهی خود را رها کن ، و دغدغه دنیا را نداشته باش.  مخلص کلام اینکه اگر تک بعدی باشی، می توانی به قله ای رفیع دست پیدا کنی، اما آن موقع فقط یک قله ای! در صورتی که تو باید کل سلسله جبال «هیمالیا»، «البرز»و... شوی، نه فقط یک قله، بلکه قله هایی بر فراز قله های دیگر. ضمنا فراموش نکن که «هوشیاری» والاترین جادویی است که می توانی بیاموزی. تنها با هوشیاری است که رستاخیز پدید می آید...