گفتم:اين روزها دل خيلي بهانه ي تو را مي گيرد

هواي ديدن تو را دارد

گفت:مي دانم همه چيز بهانه اي است

براي شانه به شانه،در حال و هواي با هم بودن

رفتن،نشستن و گريستن

گفتم:چرا گريه!رفتن و نشستن درست!

اما گريستن را نمي خواهم نه!

گفت:براي حرمت نگاه ناگهان تو

براي يك دريا حرف نگفته

گفتم:و براي هر انچه كه گفتم و گفتم و نشنيدي!

گفت:براي انچه خواستم و بودي،خواستي و نبودم

و براي هر چه كه نمي دانم!

گفتم:در تمام اين همه سالها، كه همه از يادش برده بودند

تو تنها كسي هستي كه هستي!

گفت:در اين دل دل دلواپسي،عزيز دل!

وقتي تو هستي انگار همه نيستند.

شب،از ان شب ها كه در عمرت كم ديده اي

دريا دريا ستاره!